Sermoneta

Nadat Ik vanmorgen even lekker heb uitgeslapen,ga ik maar eens de omgeving verkennen, immers achter iedere bocht ligt weer een idyllische dorpje.

En zo rijd ik al slingerend langs het frisse lentegroen  en bloeiende accasia en flierbloemen .Na een bakkie koffie en verse broodjes in een mooi dorpje  lunch ik in de vrije natuur en ik moet zeggen,dat is geen straf ! Ik bezoek nog zo n dorpje en dwaal er wat rond,ik heb de trappetjes niet geteld maar het waren er Veel!  Op een piepklein binnenplaatsje kijkt een oud vrouwtje door het raam,ik vraag,of ik een foto mag maken,dat mocht,ze zijn iets wat ik niet verstond,maar het had met haar leeftijd te maken,dat begreep ik eruit. Ze wenkte dat ik naar de deur moest komen,wat ik uiteraard deed, en ze gaf mij te verstaan,dat ze 94 jaar was ,en vroeg hoe oud ik was,hadden we een klik,het was jammer dat we verder niet konden converseren i v m de taalbarrière,  anders was ik zeker binnen gegaan ,want  het was wel erg stil in haar buurt begreep ik van haar zo zie je maar wat wij als toerist romantiseren is voor de bewoners minder,en zeker als je 94 bent.Na een warme handdruk gingen we weer ieder onze gang,mooie ervaring was dat.

Gr Mariet