Pescasseroli

En weer ben ik verhuisd, deze keer naar het grootste nationaal park van Italië Abbruzo genaamd,naar deze regio

Na mijn ontbijt vanmorgen dook plots de eigenaar van het Ostello op ,nadat ik 3 dagen alleen woonde, hij  vroeg of alles naar wens was, ik zei dat ik alles maar even goed gelucht had , het was er nl  een beetje  muffig 

Hij vroeg of hij een foto mocht van mij ,én toen ik zei,dat ik een reisblog bijhield, wilde hij  ook graag met zijn gezicht in mij  verhaal.

113 km  te gaan ,een makkie  het is een schitterende route ,én zgaanderweg werd alles weer groener ,én hoger ,én frisser op een gegeven moment ,stond er een bord met wegafsluiting , bij ons zou een alternatief geboden worden ,maar hier ,houd dat in dat je soms wel 30 km om moet rijden!

Dat word even wikken  én wegen ,ik besluit het erop te wagen....in het begin, ongeveer 8km niks aan de hand, tot ik bij de afsluiting kwam ,grote vierka te betonblokken versperde de weg ,toen ik daarlangsaf scharrelde ,zag ik wat er aan de hand was . Er was een stuk van ongeveer 100mtr  behoorlijk overhangende rotsen ,op zich zie je dat wel meer maar deze waren behoorlijk korrelig ,dus.......Stapvoets ben ik erlangs gegaan ,maar toen kwam ik weer voor rotsblokken( zie foto) re stonden een paar jongeren die van de andere kant af kwamen ,én data in die kloof gingen ,dus ,mijn nieuwsgierigheid, won het van de rest ,dus ik gooide mijn tassen eraf ,wurmde mijzelf met scooter door het gat ,(paste net) ,en ging ook ac hter die jongens aan ,mooie korte wandeling naar beneden ,er was ooit een watermolen ,maar al heel lang niet meer in gebruik ,maar je geloofd het of niet ,maar zelfs daar diep onder bij de snelstromende rivier een kerk ,die Italianen bouwden ook overal kerken.

Zo  dat was toch even een leuk tochtje, omdat ik een beetje gezondigd  had.Het laatste stuk kwam ik binnen dat np   ,jammer dat het ietwat  ging regenen.

Morgen hopelijk droog .groetjes Mariet.