Trapani

Het is alweer avond,weer ging de dag supersnel voorbij, na mijn ontbijtje,toch wel lekker,even een paar dagen,je eigen "gedoentje" tuf ik op mijn gemak weer richting San Vito lo Capo, er is weer geen wolkje te bekennen ,en een zeebries maakt,dat het niet te heet word. Onderweg,staat een jongeman zeeegels aan de man te brengen, en hij wil mij laten proeven....

Op een geoefende manier steekt hij een tangetje in de zee egel, en knipt hem open,en gooit de inhoud weg,wat overblijft,is de schaal,die van binnen bekleed is met een oranjekleurig goedje,en juist daar ging het om.....ik moest proeven,maar heb hem toch weten te overtuigen,dat mijn maag dat op dit moment niet pikken zou....Het zou lekker zijn in brood,en spaghetti, zo zei hij,en wie ben ik om dat niet te geloven.!

Ik vraag of ik een foto mag maken,wens hem goede zaken,en vertrek. Eenmaal terug in San Vito,keek men verrassend  op,dat ik weer terug was, er werd koffie aangeboden,en een glas verse jus, en deed of ik weer thuis kwam, waste mijn spullen af,en zette ze in de daarvoor bestemde kast,nam mijn jack weer mee, en nam voor de tweede maal afscheid.

Het is vandaag Zondag,en aan het strand is een vliegerfeest,laat ik daar maar eens gaan kijken, het is een drukte van belang,en tussen de snuisterijenverkopers door schuifelen,verveeld me al snel,en dus houd ik het voor gezien

Langs een andere route weer richting Trapani,is mijn plan  ,en uiteindelijk ben ik in Enrice beland, het ligt op een berg vlak achter Trapani,op 750 mtr  hoog, het hele dorpje is zowat monumentaal,er staan 5 kerken en een kasteelruïne 

Het uitzicht is magnifiek, ik neem er een kijkje,en een hapje, 

Dit was vandaag de kers op de taart,en om 6 uur ben ik weer in mijn Casa.

Gr Mariet.